Rozdział 4

Gdy dotarli na ulicę Pokątną Hermiona zabrała głos
-Ja pójdę się rozejrzec, dobrze?
-Ok.
Spuściła głowę na dół i zaczęła rozmyślac nad tym wszystkim.
"Jak to się mogło stac?! Jak Ron mógł coś takiego powiedziec Ginny przecież my nawet nie jesteśmy razem. Jak Ginny mogła mu uwieżyc, chociaż to jest jej brat, ale w sumie to ja jestem jej przyjaciółką"
Chodziła sobie tak sam na sam ze swoimi myślami. Zauważyła męskie buty, lecz dalej szła, miała nadzieję, że po chwili się odsuną i ich właściciel ruszy się gdzieś. Myliła się, buty w ogóle nie drgnęły, teraz jej buty i buty "tamtego właściciela" dzieliły na oko  2 centymetry. Postanowiła się zatrzymac, uniosła nieco w górę głowę i ujrzała Freda.
-Ejej młoda czemu jesteś taka smutna, stało się coś?
-Nie, nic
-no powiedz
-...życie...
-mamy czas musisz mi powiedziec co sprawiło, że jesteś taka smutna-wziął ją pod rękę i się uśmiechnął.
-Widzisz mam już dośc
-ale czego?
-twojeee...., nie powinnam mówic-spuściła głowę na dół, zdając sobie sprawę z tego, że nie powinna mówic złych rzeczy o jego bracie, w końcu to jego brat jeszcze by stanął w obronie Rona i zostawił samą Mionę
-proszę opowiedz co się stało, chodzi o Rona ? możesz śmiało mówic ja chce ci pomóc-Fredowi serce zabiło mocniej i poczerwieniał
-no dobrze , to chodzi o twojego braciszka, Rona
-co on znowu zrobił?
-ubzdurał sobie, że ja chcę byc jego dziewczyną 
-a w Hogwardzie to on swojej wyobraźni nie używa
-heh...dziękuję-powiedziała Miona i uścisnęła najmocniej jak potrafiła rudzielca, ten ją delikatnie odchylił od siebie iiii.....pocałował Gryfononkę, jak nikt wcześniej nie całował, poczuła się jak 10 metrów nad ziemią. Lecz po chwili przypomniała sobie coś i szybko oderwała Freda od siebie.
-Fred ty jesteś z Angeliną nie powinieneś mnie całowac
-Ja jej nie kocham, zerwę z nią po wakacjach, ale Hermiono proszę powiedz czy ty też coś do mnie czujesz ?-odpowiedziała mu cisza
-Hermiono poczułaś coś jak cię pocałowałem? poczułaś coś do mnie?
-nawet jeśli to nie powinnam byc z tobą, masz dziewczynę nie chcę żeby przeze mnie cierpiała,po 1 wiem jak jej na tobie zależy, a po 2 wiem co to znaczy złamane serce
-ale ja kocham ciebie a nie ją!
-Fred mogę się zastanowic, proszę na dzisiaj mam dośc wrażeń, chocmy kupic podręczniki i wrucmy do Nory jak najszybciej,muszę odpocząc.
Tak też zrobili.
Hermiona postanowiła pogadac z przyjaciółką.Weszła do pokoju i ujrzała siedzącą na łóżku Ginny.
-Hej Ginny możemy pogadac?
-ach no dobrze
-a więc chciałam ci powiedziec, że Ron kłamie ja z nim nie chce byc
-wierzę ci
-słucham? przecież nie dawno miałaś w nosie moje wytłumaczenia i wierzyłaś bratu
-no to ale zrobiłam mu awanturę i się przyznał, że skłamał, och Miona jak ja cię bardzo przepraszam, że ci nie wierzyłam-Ginny się rozpłakała, a Hermiona mocno ją przytuliła.
-Ginny chyba czuję coś do Freda - szepnęła jej na ucho.


Ten rozdział jest z dedykacją dla Wiktorii WP i dla pozostałych czytelników, Pozdrawiam!!!! :* <333